کتاب آثار جشنواره مردمی فیلم عمار

"آقای/خانم دکتر طرف قرارداد با هیچ بیمه ای نیستن! احتمالا در مراجعاتی که به پزشک داشتید، این جمله از منشی، به گوشتان آشنا باشد. یعنی هزینه ها را باید آزاد پرداخت کنید، در حالیکه ماهانه حق بیمه از حقوق سرپرست خانوار کم می شود به این امید که یک جایی، یک زمانی به درد افراد بخورد. سال ۱۳۷۳ قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور تصویب شد که براساس آن تمام پزشکان، مراکز درمانی و داروخانه ها موظف به عقد قرارداد با بیمه شدند. این قانون در سال ۱۴۰۱ سفت و سخت تر شد. بدین ترتیب که لازمه تمدید یا صدور پروانه مطب ها و گواهینامه های اعتباربخشی مراکز، مستلزم عقد قرارداد با بیمه است. اما بیماران از عدم اجرای این قانون می گویند و از پرداخت ویزیت و سایر هزینه ها به صورت آزاد گلایه دارند. جالب است بدانید از بیش از ۱۰۰ هزار پزشک در کشور، حدود ۱۶ هزار نفر طرف قرارداد با هیچ بیمه ای نیستند که بیشترین مراجعه مردم هم به همین ۱۶ درصد است. نظام پزشکی می گوید بیمه ها باید ۷۰ درصد تعهدات از ویزیت تا خدمات پزشکان را پرداخت کند، درصورتی که به گفته نظام پزشکی و همچنین پزشکان چنین اتفاقی نمی افتد و بیمه ها قراردادهایی را پیش روی پزشکان میگذارند که با قانون بالادستی تفاوت دارد. از طرفی بیمه ها می گویند تامین اعتبار برای پرداخت های به موقع نداریم. خلاصه ماجرا این است که سلامت مردم، بازیچه دعوای بیمه‌ها و مراکز درمانی شده است.